Işın’ın Işığında
Kız Doğdu
Herkes sözleşmiştik gibi birden sustu. Bir kara kedi yeşim taşı gözleriyle bütün kadın ve erkeklerin gözünde tek tek dolaştı. Aynı anda geniş salonun ortasından soğuk bir rüzgâr geçti. Halime teyze, “Kız doğdu” dedi sırıtarak. Ben oyunumu yarıda bırakıp saf saf etrafta kız bebek aramaya koyuldum. Hani nerede ? “ Sessizlik olunca öyle denir .” Dedi içlerinden biri. Zaman yeniden işlemeye başladı. Konuşmalar, gülüşmeler kaldığı yerden devam etti. Ben anneme baktım o sırada. gamzesinin üstünden sol yanağını hafifçe yukarı kaldırarak, “Boşver sen aldırma,” demek istedi bana.
Eve döndük. Bebeğimin saçlarını tarıyordum. Aklıma geldi anneme sordum : Anne niye kız doğdu dedi Halime Teyzs?
Annem “Saçma sapan bi şey işte,” dedi, üstünde durmak istemedi, hemen anladım. Ama kalbimin taa derinliklerine attım, o gün annemin beni avuturcasına sol yanağını yukarı doğru çekerek , gözlerini gözlerimden kaçırışını. Eğer o belli belirsiz yanak hareketi olmasaydı , içime bu kadar işlemezdi dünyaya erkek olarak gelmeyişim.
Belki de herkes sustuğu için kız doğmanın saygı duyulacak bir şey olduğunu bile sanırdım. Ne ki anladım işte. Anladım ki kız olarak dünyaya gelmek, her yerde bizim evimizde olduğu gibi doğal hatta sevinilecek bir durum değildi. Onu anladım da gerisini anlamadım. Erkeğin yapıp da benim yapamadığım ne vardı ? Varsa bile onun yapamayıp benim yapabildiğim de bir dolu şey yok muydu ?
8 Mart Dünya Emekçi Kadımlar Günü’nde gazetenin ilk sayfasında şöyle bir haber başlığı okudum “Eşini sakın kızdırma! Suriyeli kuma getirir.”
Erkekleri anlamak kolay diye düşündüm, hem de çok kolay. Onları anladığım gibi, o çocuksu dobralıklarını severim bile. Onlarınki genelde düz mantık. Mesele o değil. Mesele olayın bütününü anlamakta. Bütüne ulaşmak için de parçaların karşılıklarını bulmakta.
ilki doğuran bir varlık olarak toplumda hak ettiğimiz saygıyı göremediğimize göre nerede yanlış yapıyoruz ?
İkincisi kadın dayanışması neden az rastlanır bir durum ?
Üçüncüsü de kız çocuğu doğunca neden susuyoruz ? ilk iki sorumun karşılığını bulmak için yaşadığım sürece mücadele edeceğim kendime söz verdim ama en ağır parça yani üçüncüsü hala ortada ve hep öylece ortada kalacak sahipsiz…
Dünya Emekçi Kadımlar gününüz kutlu olsun!
H. Işın Özdemir